wyd.1994 |
wyd.1997 |
Najpierw zobaczmy, co sami Świadkowie Jehowy piszą na temat Przekładu Nowego Świata, pamiętając o słowach z Pisma Świętego:
BT wyd.IV |
Prz 27,2 |
zob. wyd.2001 |
str.259 |
"Wydania w innych językach są oparte na przekładzie angielskim"? To jest naprawdę ewenement na skalę światową. Od kiedy to Pismo Święte tłumaczy się z języka nowożytnego na inne nowożytne języki? Czyżby Świadkowie Jehowy nie mieli fachowców w poszczególnych krajach, którzy by potrafili przetłumaczyć z języków oryginalnych Starego i Nowego Testamentu na współczesny język, np. polski, niemiecki, hiszpański, włoski...?
A co z merytorycznym przygotowaniem tych, którzy tłumaczyli na język angielski? Świadkowie Jehowy piszą bowiem:
zob. wyd.2001 |
str.260 |
Dlaczego "tłumacze" postanowili zachować anonimowość? Czy mają coś do ukrycia? Św. Paweł nie ukrywał się anonimowo i pod swoimi Listami po prostu się podpisywał. Wiemy też wszystko o jego wykształceniu. A co wiemy o "komitecie tłumaczy" Przekładu Nowego Świata?
1 września 1997 |
str.27 |
zob. wyd.1998 |
str.326 |
str.331 |
"Przekład dosłowny", "wspaniałe narzędzie", "tłumaczenie to jest wierne, godne zaufania", piszą Świadkowie Jehowy o swoim Przekładzie Nowego Świata. W tej publikacji:
zob. wyd.2001 |
str.261 |
Dlaczego "pewne wersety mogą nie być oddane tak, jak to jest ogólnie przyjęte"? Co jest tego przyczyną? Aby odpowiedzieć sobie na to pytanie, prześledźmy "pewne" wersety z Przekładu Nowego Świata.
Rdz 1,2
Tekst hebrajski Starego Testamentu:
(za zgodą wydawcy) Vocatio kod.gram. (1) (2) ( 3 ) ( 4 ) (oznaczenia) |
Rdz 1,2
str.1 |
To nie "czynna siła Boża przemieszczała się tu i tam" [podkr.moje], lecz unosił się nad powierzchnią wody "duch Boży" (hebr. "ruah Elohim"). Świadkowie Jehowy uczą, że Duch Święty nie jest Osobą.
Jeszcze zerknijmy do greckiej Septuaginty:
zob. |
Rdz 1,2
str.1 |
"pneuma Theu" - duch Boży. Jak to się stało, że "duch Boży" stał się w Przekładzie Nowego Świata "czynną siłą"?
Wj 3,14
Tekst hebrajski Starego Testamentu:
Rdz 1,2
str.1 |
Jeszcze zerknijmy do greckiej Septuaginty:
str.90 |
1Tm 4,1
Usunięto w 1 Tm 4,1 słowo "duch", ponieważ Świadkowie uczą, że Duch Święty nie jest osobą, więc nie może oczywiście mówić.
Wydany przez Świadków Jehowy:
1 lutego 1998 |
str.32 |
zob. wyd.1985 |
1 Tm 4,1
str.917 |
Zerknijmy tutaj:
(za zgodą wydawcy) Vocatio (tab.kod.gram.) |
1 Tm 4,1
str.993 |
Hbr 1,8
Zmieniono tekst z początku wersetu 8: "Do Syna zaś" na: "Natomiast w odniesieniu do Syna". Czemu to ma służyć? Otóż z kontekstu Listu do Hebrajczyków wynika, że Bóg Ojciec mówi do Syna: "Boże", a z Przekładu Nowego Świata nie wynika to, lecz ogólnie, jakby Bóg Ojciec mówił o Synu, a nie do Niego.
Takiej zamiany szyku wyrazów dokonano w Hbr 1,8 również w Chrześcijańskich Pismach Greckich wydanych przez Towarzystwo Strażnica po grecku:
wyd.1993 wyd.1993 |
Hbr 1, 8 str.282 |
Wygląda na to, że Świadkowie Jehowy nie tłumaczą Pisma Świętego Nowego Testamentu z tekstu greckiego, lecz z wersji angielskiej Przekładu Nowego Świata (prawa szpalta):
Hbr 1, 8
str.949 (The Kingdom Interlinear Translation...) (wyd.1985) |
Hbr 1, 8
str.1029 |
Łk 17,15-16
Świadkowie Jehowy w powyższym wersecie dodali słowo "Jezus", aby czytelnik nie domyślił się, że Samarytanin upadł na twarz do nóg Boga. Ukryli w ten sposób fakt Bóstwa Chrystusa.
Łk 17,15-16
str.355 (The Kingdom Interlinear Translation...) (wyd.1985) |
Łk 17,15-16
str.344 |
1 Kor 15,25
Świadkowie Jehowy aby ukryć Bóstwo Chrystusa dodali słowo "Bóg" w wersecie, który odnosi się do Syna. Zrobiono to po to, by ten werset odnosił się do Boga Ojca, a nie do Syna. W tym przekładzie wydanym przez Towarzystwo Strażnica widać brak w lewej szpalcie greckiego wyrazu Theos:
1 Kor 15,25
str.779 (The Kingdom Interlinear Translation...) (wyd.1985) |
1 Kor 15,25
str.825 |
Werset 1 Kor 15, 25:
BT wyd.IV |
1 Kor 15, 25 |
jest cytatem ze Starego Testamentu:
zob. wyd.III Poznań 1992 |
Ps 110,1 |
zob. zob. (za zgodą wydawcy Vocatio) |
Ps 109,1
str.946 |
1 Kor 15,25
Św. Paweł cytuje Ps 110,1 i przypisuje go w 1 Kor 15,25 Chrystusowi, ukazując w ten sposób równość Osób Bożych (J 10,30). (zobacz Mszał Rzymski Prefacje czytane 59*)
Świadkowie Jehowy mają problem ze zrozumieniem wersetu z Ps 110,1, piszą bowiem:
zob. wyd.1996 |
str.25 |
Ten werset nie wywołuje żadnego zamieszania. Z Psalmu 110,1 dowiadujemy się, że Ojciec mówi do Syna. Zamieszanie tworzą Świadkowie Jehowy wstawiając w 1 Kor 15,25 słowo "Bóg", którego brak w tekście oryginalnym, po to tylko, aby zaprzeczyć Bóstwu Chrystusa Pana.